bu filmde müziklerde resmen yardırmışlar ama konuşmak istediğim konu başka. Bu seriyi izlemeye başladığımda ben de Mafuyu'nun düşünceleriyle boğuştuğu yaştaydım. Şu an bunu, onun ilk adımını attığını izlerken o adımlardan bir sürü atmış hâlde izliyorum ilginç bir şekilde. Kafamdaki sorular asla azalmadı ama sürekli değişiyor, hayat daha da yorucu olmaya başlıyor ve sadece geriye dönmek istiyorsun bazen. Kim için nasıldır bilemiyorum ama ben bir noktadan sonra ilerlemekten de keyif almaya başladım. Özellikle, Mafuyu'nun aksine (çünkü o bunun farkında olmasa da o bir yere ait) benim gibi tek bir yere ait olmayanlar, hiçbir yere ait olmayanlar veya her yere ait olanlar için hissettiğimi söylemek isterim. Ben seçtiğim yoldan pişman olmadım ama diğer yolları hep merak edeceğim, şimdi bile hep merak ediyorum. Hepsini yapamam, o yüzden şu anda yapmaya öncelik verdiğim şey 17-18 yaşımdaki benim gözünün arkada kalmayacağı günler geçirmek. Olmak istediğimiz insan olamayabiliriz veya kendimizi seçimlerimizle bambaşka bir noktada bulabiliriz ama kararımızdan yarın pişman olsak bile ertesi gün pişman olmayabiliriz. Tüm pişmanlıklar kalıcı değildir, bu yanılsamaya düşmeyin. Bilmiyorum, sadece söylemek istedim çünkü o boğulma hissini çok iyi tanıyorum, birçok kişinin de tanıdığına inanıyorum. Ugetsu'nun da dediği gibi, en acı verici olan bir şeyler değişirken durmaktır ve böyle anlarda anlık kararlar almak gerekir. Given serisi genel olarak muhteşem ama bu ikili film serisine bayıldım, içeriği çok dolu ve keyfi inanılmazdı.

Sahnedekilerin, özellikle Ue'nin mimiklerinin bu kadar iyi olması sinirimi bozuyor (iyi anlamda), muazzam bir işleme şekli, canlı insan olsa bu kadar dışa vurur

resmen ağladım (daha başlamadım, filmin gelmesini beklemiyordum, bir film geleceğini bile bilmiyordum ki) şimdi sınavıma çalışmak için bu saatte ayakta olmam yüzünden şu an izleyemeyeceğim ve bu da beni ağlatmak üzere dkdflajsdnlfsşd AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Ağlıyorum çok güzeldi fazla güzeldi çok güzeller

ŞAKA MI LANNN OHAAA HIÇ BEKLEMIYORDUMM

Arkamıza yaslanıp izleyelim bakalım.